پدرخوانده: بخش ۳

این قسمتش هم بی‌نظیره، بازیِ فوقالعاده از اندی گارسیا و آل پاچینو(مانند دوقسمت قبل) مخصوصاً سکانس گریه‌ی دون مایکل که نیاز به توضیحِ اضافه‌ای نیست.
و اینکه این امتیازش اصلاً منصفانه نیست و باید بره بالای 8.5.
یه توضیح:
خود فرانسیس کاپولا در خصوص نسخه جدید پدرخوانده 3 می‌گوید:

«من برای خلق این نسخه از پایان بندی داستان، درواقع هم ابتدا و هم انتهای فیلم را مورد تغییر قرار دادم و در این بین، برخی صحنه‌ها نیز مجدداً تنظیم شده و موسیقی متن مورد اصلاح قرار گرفته است. با تغییراتی که در داستان، تصاویر و موسیقی فیلم ایجاد شده، برای من پایان بندی مناسب‌تری برای قسمت‌های اول و دوم پدرخوانده ساخته شده است. باید از جیم جیانوپولوس و استودیوی پارامونت برای اینکه چنین امکانی را برای من فراهم کردند تشکر کنم.»

سه‌گانهٔ “The Godfather” از بهترین و ارزشمندترین سه گانه های تاریخ سینماست. از آن دست شاهکارهای تاریخ سینما که میشه بارها و بارها تماشایش کرد و ساعت ها روی سکانس ها و دیالوگ های عمیق و زیبایش اندیشید.

این قسمت را می توان تلفیقی از موسیقی و هنر هفتم یعنی سینما دانست به خصوص در سکانس پایانی که این موضوع نمود پررنگی داره. یه نکته ای که برام بسبار جالبه قدرت موسیقی این فیلم به همراه صدای فوق العاده زیبای «مارلون براندو» و «رابرت دنیرو» می باشد. «ال پاچینو» نیز در اینجا عالی و پخته تر از دو قسمت قبلی ظاهر شده و مثل دو فیلم قبلی به همراه دنیرو و براندو مثلث بازیگری فراموش نشدنی رو تشکیل داده اند.

قسمت سوم پدرخوانده را می توان یک جمع بندی زیبا بر تمام رویدادها و اتفاقات قابل تامل دو قسمت قبلی نامید…
«اکسیر»